Mor yeller sarıyor her tarafımı
Huzur kaplarcasına öylece
Bütün hücrelerime doluyor
Hiç dolmayacakmışcasına öylece.
Mor ışık parlıyor gözlerime
Güzelliklere bakarken öylece
Doyamazken bu kadar aşka
Bilemiyorum nerden geliyor açlığım öylece.
Mor bir pelerin alıyorum omuzuma
Bir el beliriyor korkarcasına
Tutmaya uzanmak zor gelirken bana
İçimden koşmak geliyor mor menekşeler tarlasına.
Kayıt Tarihi : 25.11.2010 10:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
19.10.2010 st:23.41
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!