vur çocuk
demir tavındayken vur
elini
kolunu sakınarak
kaldırabildiğin çekiçi tut ki
yankılansın beyinlerde
sil yüreklerin pasını
kaldır gözlerdeki perdeyi
vur ki çocuk
kırılsın sömürünün çarkı
oyun oynayacağın
anasının kuzusu olacağın
kaygısız
sere serpe büyüyeceğin
kağıttan gemileri yüzdüreceğin
kaydırağa bineceğin yaşta
seni
ve dört çocuktan birini
çalışmaya mahkum edenler
emeğini iç edenler utansın
vur ki
yüzleri kızarsın
vicdanları morarsın
Kasım 2017
Kayıt Tarihi : 21.11.2017 14:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Uçan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/21/mor-vicdanlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!