Mor ve sen.. Şiiri - Devran Salman 2

Buz tutmuş dağların tepesinden izliyorum seni.
Yorgun ama sanki mutlusun.
Üstündeki mor ve sen.
Sıra sıra ağlıyor düşüncelerin,
Çığlıklar kopuyor içinden,
Ama mırıldanıyor dudakların.
Kimseye söyleyemediğin
Kendinden bile sakındığın
Bir kaç ince detay.
Ufaktan bir mazi.
Saçların kapılmış koca şehrin rüzgarına.
Yapışmış dudaklarına sus dercesine.
Yapayalnız yürüyorsun.
Bomboş bir şehir, uzunca bir yol,
üstündeki mor ve sen..
Kafanın içindekiler usul usul zehirliyor bedenini.
Gökyüzü kadar sakinken ruhun,
sıra sıra ağlıyor için yaşanmışlıklara.
Gözlerindeki silüet parçalansada her defasında, bir yapboz misali birleşiyor düşüncelerinde.
Kapılmışsın denizine. derinliklerimin.
batıyorsun, en dibe.
Üstündeki mor ve sen..