Mor sübüller Şiiri - Yakup Düşük

Mor sümbüller çiçek açmış
Beyaz papatyalar yeni uyanır
Güneş sıcağını hissettirmeye başlamış
Bi kuş cıvıltısı sarar sessizliği

Gün doğmuş güneş açmış
Masam yine dağınık kalmış geceden
Sayfalar aralarında anlaşmış ben uyurken
Birkaç söz uçmuş aralarından

Kahve bardağım dolmayı bekliyo
Zakkum çiçeğim sulanmayı
Köstek saatim tik tak ediyo
Gün doğmuş güneş açmış

Dışarıdan insan sesleri yükseliyo
Araba kornaları inceden sızıyo kulaklarıma
Pencerem açıldı birden, bi rüzgar esti içeri
Sonbaharın son sözleri gibi

Dışarı çıktım bi hızla
Kapının önündeki çocukları sevdim
Bakkal Memet abiyi selamladım
Karşı komşum Ayşe teyzeyle sohbet ettim

Yolum uzun uzun görüktü gözüme
Güneş ısıttı içimi sonbahardan sonra
Bi türkü okundu kulaklarımda
Bi anda düştü dilime

Bahar gelmişti aslında
Ben sonbaharın güzünde kalmıştım