Mor sevda Şiiri - Burhan Kıran

Evet,
sendin,dinmez umutlarımın,
mor çiçekleri
Sendin, içimi güneşin
kızgınlıgı paralelinde,
beni böylesine ateşlendiren
Bir bilinmezlikten,
bir kayboluşun,
bir görünmezliğin
simgesi sen...
Yaşamımda bir adım,
düzenimde,
ulaşılmaz bir umut
Oysa,
mor gecelerde,düşünceme
tutsak olan sen,
şimdi karşımda tutulası
sarılıp,hasretle öpülesi
ve,sıcacık duyguların
sıkı sımsıkı kollarında
bir gerçeksin...
Hiç,ama hiç
varamayacagım bir amacın
kahrolası kül yığınları şimdi,
bilincimi böylesine körükleyen
Seni bulmuşken,
kaybetmemeliyim...