Mor sancı Şiiri - Yusuf Çiçekli

Gitmek
Toprak kokulu çocuk seslerine
Yalınayak izini sürmek hatıraların

Git emzir çocuklarını isimsiz ülkenin
Sal saçlarını rüzgarlara
Karacadağ okşasın buklelelerini
Durula yüzünü Fıratta ki
O Tanrının gözyaşıdır
İştarın en günahsız ürpertisi

Kalmak
Mor bir sancıdır
Sahipsiz kentte
Kent daha bir ölümdür
Daha bir cinayet

Hayat bir yolcu peronudur artık
Öncesiz sonrasız
bekleyişlerle tanımlanan