MOR MENEKŞEM
Ufacıksın, yerden bitmem,
yeşil yapraklarının arasından,
kısacık boynunu uzatan;
mor kadifeden çiçeklerin,
doyamadığım kokunla burnumda tütüyorsun.
Tatlım, miniğim;
özlem doluyum senelerin ardından,
bir ömür sonrasından;
sana.
Mor menekşem, güzelim;
masum bir aşksın, sevgim sonsuz sana.
Seviyorum inan, özlüyorum delicesine.
hercainin tafrasına aldırma,
süslenmiş, boyanmış,
takmış, takıştırmış;
yosmam,
sanki çıkmış köşe başına.
Sen güzelsin;
sadeliğin senin ziynetin.
Bodrum akşamlarının, rahatlığı gökyüzünün,
sana vurmuş aksi,
çiçeğinin morluğu.
Vurgunum,
ufacığım,
çıtkırıldı sevgilim.
Senelerin ardından,
bir ömür sonrasından;
sana…
1983 Erzurum
Kayıt Tarihi : 8.11.2020 00:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir 'Çiçeğe Sevda'dır, hikâyesi. Başlamadan biten, hem de...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!