Baş eğmez sevdalardayım
Bir namlunun ucunda yürek
Elveda demek zor
unutmak imkansız
Baş eğmez sevdalardayım
Şafağın kızılında...
uykusuz yine sabah...
Cehennem büyüyor içimde
aşk aşk aşk diye
yanmaktayım
Sınırsız bir aşka ihtiyaç duymaktayım
Savunmasız
bir garip halde
öylece ortalıktayım
Baş eğmez sevdalardayım
Anlatılmaksız
anlaşılmazım
Ve bir bahar üzerime çöğreklenmekte
akşam,
gurup vakti intikam planlarıyla birlikte
Hani bir düş kurarsın
hayalden öte gerçek gibi...
ki ben nice gerçekliği hayal yapmıştım.....
Şimdi kendime düşman
esmer bir yalana başlamaktayım
karanlıkta
zordayım....
Baş eğmez sevdalardayım
Vurgun ve yorgun
ve bela ve sus pus
Mor menekşelerin solduğu bu bahçede
ömrümün yazılmış sayfalarına
satır araları açmaktayım
Bu mevsim
bahar
bir başkayım, başkalaştım
Okul çocukları gibi
ilk gün şaşkınlığındayım...
Canım sıkkın biraz
ve yağmur başlamış dışarda
Ve ben
ampulü sökülmüş avize kaldım tavanda
Işık saçmam ama hala endamlıyım
Şimdi yeni bir aşka kanat çırpmakta
Baş eğmez sevdaların
komasındayım....
Yeşilpınar Mart 2002
Kayıt Tarihi : 22.3.2002 02:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/03/22/mor-menekselerin-soludugu-bahce.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)