Köşe başında vurmuşlardı geçenlerde,
yerde yatıyordu
Mor bir menekşeydi,
Nasıl da hüzünle bakıyordu
Akıyordu kızıl bir kan yüreğimizden
8 yaşında bir kız çocuğu ağlıyordu.
Salyaları akıyordu kudurmuş köpeklerin
Beyinleri belden aşağıda konuşlanıyordu.
Sabırsızca sıra beklerken şehvet
Hayvanlık bile insanlığa galip geliyordu.
Kadın olmak hiç kolay değildi bu iklimde
İnsan olmaksa çok sonra geliyordu.
Parçalanmamak imkansız,
Ölmek kader oluyordu.
Mor bir menekşeydik
Vurulmuştuk dün…
Büyük insanlık
Yine sınıfta kalıyordu.
Kayıt Tarihi : 28.5.2015 11:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!