Mor Menekşeler Şiiri - Özge Özgen

Bir sabah gel işte!
Mor menekşeleri getir izmir'den.
Yağmurların hüznüne inanma.
Ne güneşin sıcağına.
Hiçbir şey göründüğü gibi değil sevgilim.
Ellerimde güz yangını bir eylül'den kalmayım.
Kapıyı aralık bıraktım.
Kalbim bir kış günü soğukluğunda.
Üşümek bile değil bu!
Kaybolmak en derinlerinde bulanık bir denizin.
Sonrasında bir martı çığlığı boynum da asılı duran.
Ve öylece susmak
Anlıyor musun?

Özge Özgen