Menekşeler boyun bükmüş,haşin rüzgar estiğinde,
Gökyüzüne kara çarşaf,bulutlar serpildiğinde.
Bükme boynun mor menekşe,bir gün sende güleceksin,
Seni hiçe sayanlara,sende galip geleceksin.
Çiçeklerin özü sensin,gün gelecek,seveceksin,
Tüm çiçekler güzel ama,sen hepsini geçeceksin.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta