Mor menekşe Şiiri - Merve Nur Talaş

İçimde sana açan mor menekşeler vardı.
Bir rüzgar esintisiyle anlaşmıştım,
Her sabah kokunu bana ulaştırırdı.
Bahar gelirken,
Senden izin alırdı tomurcuklar,
Dokunursan yeşillenir açarlardı.
Bir söz verilmişti en yükseklerde,
Bilir misin maviliğin derinliğinde,
Gök ikiye ayrılırdı ve yağmur yağardı gözlerimden.
Kulağına şiir fısıldardım hatırla;
'Artık tüm maviler senin'.
İçimde sana açmış bir mor menekşe.
Yapayalnız kalmış,
Ne maviler aydınlatır ruhunu artık,
Ne yeşillendirir parmakların.
Bir küçük menekşe.
Bir damla yağmura, hasret kalır...