Mor Menekşe Şiiri - Kemal Doğanay

Mor menekşem kızıl gülüm
Sana layık değil ölüm
Yalvarırım acı bana,
Yeter bu çektiğim zulüm.

Sarı çiğdem,siyah lale
Nasıl geldik biz bu hale?
Yanakların kiraz gibi,
Gözlerinde yaş şelale.

Dudakların kan kırmızı
İçerime verdin sızı
Salınarak geziyorsun,
Sanırsın ki; Türkmen Kızı.

Hormonu yok çilek gibi
Gökte uçan melek gibi
Rüyaları süslüyorsun,
Yeni doğan bebek gibi.

Çölde esen rüzgar olsan
Gelsen de bağrıma dolsan
Bu kadar naz etme artık,
Kal denilen yerde kalsan.

Mor menekşem desem bile
Tarifi yok gelmez dile
DOĞANAY’ı soracaksan,
Senelerdir çeker çile!