Mor Menekşe Şiiri - Şerife Derinci

Çocuksu heyecanlar yaşadım çocuksu
Çocuk gibi umutlandım
Yarını hesaba katmadan
Gelişlerini bekledim özlemle
Gidişlerinde ruhumu verdim
Bensizliğinde yarenlik yapsın diye sana

Sen gönlümün uzun kış gecesi
Ayaz kış gecelerine inat
Kalbim aşk ateşiyle yandı
Tenime kıvılcımlarını saçarak
Dudaklarımda sıcak şarabın burukluğu
Ruhumda yanık izleri kaldı
Şimdi senden hatıra

Birde....
Kalbimin penceresinde
Nispet yaparcasına açan mor menekşeler
Gülümsüyor bana bakarak

Bizsizliğin kaçıncı yılı?
Bizsizliğin kaçıncı dakikası?
Mor menekşelerin açan çiçeklerini saymalıyım...