Mor Kuzu 4 Şiiri - Cemal Erkoç

Ağlayarak,hızla bahçeye çıktım
kurt kuzumu nereye götürdü
anam bana karşı dağı gösterdi.
kimseciklere görünmeden,
babamın duvardan tüfeğini aldım,
dağa yöneldim.
ben cemreciğimi kurda bırakmam.
Az gittim,çok gittim,
dere aştım,tepe aştım,
her kayanın,her çalının dibine baktım
ne cemrecikten,nede kurttan bir iz bulamadım.
Gece karanlığı bastı
ben hala dağın eteğindeyim.
cemrecik,cemrecik diye sesim kısıldı
güçüm kalmadı,adım atamaz oldum
bir kayanın yanına oturdum.
Gözlerim karardı,
birden cemrecik yanıma geldi,
O’na sarıldım uyudum.