Mor Koyun Destanı Şiiri - İsmail Uzkar

Alıncak moruda çektik yaylaya,
Üç günde de Ahır dağın boylaya,
Kar yağınca Merk dağında eyleye,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Ahır dağı derler çıtırık daşlı,
Ağlamış nazlı yar güzleri yaşlı,
İşlemiş mendil de nakışı başlı,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Geldiğimiz yerde Merkin deresi,
Garip köyü derler dağın arası,
Yeni gördüm seni Yılan Ovası,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Hunbur köyü derler çamın içinde,
Kar yağmış mor koyun karın içinde,
Yitirdim sılayı bir gün içinde,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Hunbur’dan yukarı Enezek dağı,
Enginde yaşerir bahçesi bağı,
Karşıda kalıyor şu Ahır dağı,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Dağın arkasında yünün alanı,
Yanlış çizimiş haritanın planı,
Yolları var dolanı dolanı,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Binboğa’da Kuru Bele bakıyor,
Ortasından Şarın suyu akıyor,
Oturmuş Avşarlar halı dokuyor,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Çobanın Bostanda yiğidin hası,
Ayrandan geçtik biz gece yarısı,
Kaldır, kaldır Mevlam ortadan yası,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Bir ırmağa varsam çağlayıp akar,
Su coşkun gelirse köprüyü yıkar,
Hasta olmuş mor koyun boynunu büker,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Mor koyun çekilip dağa mı gider?
Gözlerim yolları gelmiyor peder,
Bütün emmi dayı ahuzar eder,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Benim bu sözlerim acıdır acı,
Evvelden eğriymiş ardıç ağacı,
Bulamadım mor koyunun ilacı,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Bütün baytar ciple eve geliyor,
Mor koyunda sağda solda ölüyor,
Kanser diye baytar rapor veriyor,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Sabah erken yatağımdan kalkarım,
Hasta olmuş mor koyuna bakarım,
Boyun damarından iğne yaparım,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Yanarım ateşim serimden gitmez,
Şu dağın başında bülbüller ötmez,
Artık şu mor koyun başımdan gitmez,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Nergis olup sarp kayada bitmedim,
Aldım moru el yanına gitmedim,
Gelen avşarlara etin satmadım,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Gece gündüz dolaşırım Kamanda
Bizim aşiretin evleri de Çimende
Gezdirdim moruda Hintte Yemende
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Çekilmişte mor koyunda geliyor,
Hasta olmuş tek bir sefer meliyor,
Günde onbeş-yirmi tane ölüyor,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Günde dört-beş paket bize yatmiyor,
Hasta olmuş mor koyun yatak yatmıyor,
Kır at eğerlenmiş evden gitmiyor,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Hele bakın mor koyunun işine,
Kokmuş kuzgun dönmez oldu leşine,
Kır at boş geziyor kendi başına,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Bir dağ gibi harmanınız yığıldı,
Kemikleri sağa sola dağıldı,
Çolak Hasan gelip düşüp bayıldı,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Bir otobüs gelirde ışığı parlar,
Dalmış uykuya mor koyun horlar,
Leşin başında da köpekler hırlar,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Bölük bölük dağlarında kar vardır,
Her çukurda bir tek kürt evi vardır,
O yardan ayrılmak gayeten zordur,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Esik kesik dereler mi görünür?
Kürtlerin karısı hep fes bürünür,
Enezek arkası Berit görünür,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Eyi derler yılan, yılan ovası,
Nereye varsamda hep kürt havası,
Yoğumuşta mor koyunun yuvası,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Afşin kazasından çardak mı yakın?
Bakın arkadaşlar korkmaza bakın,
Sabah erken göçle evleri çekin,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Pederim ihtiyar büktü belini,
Konyadan gelsine öpem elini,
Akdere’de gördüm bir kürt gelini,
Mor koyun mor koyun, zalım mor koyun.

Aşık Yörük der ki ahile zorda,
Mevlam düşmanımı koymasın darda,
Her gelip geçtiğim, gördüğüm yerde,
Mor koyun nasılsın diyemiyorum.

Kuzgun yemez oldu leşin mor koyun,
Karga yemez oldu leşin mor koyun,
Sansar yemez oldu leşin mor koyun,
Kurtta yemez oldu leşin mor koyun,

Buçak kesmaz oldu etin mor koyun,
Kimse gelmez oldu eve mor koyun,
Sinek çökmez oldu leşin mor koyun,
Ölün sayamadım artık mor koyun...

Yazar: Hasan UZKAR-Mehmet UZKAR
1970