MOR KOYUN
Köylüler toplanmış karar vermişler
Bir delikanlıya çoban sen sin demişler
Tam altı yüz koyun teslim etmişler
İlkbaharın sonu, yazın başlangıcında
Süphan dağında otlatması için yetki vermişler
Çoban koyun yününden keçe,
Keçeden kepenek diktirip giymiş
Tam zamanı diye yollara düşmüş
Gece gündüz dememişler,
Köylerden, kasabalardan geçmişler
Bir ay sonunda Süphan dağına varmışlar
Çadır kurmuşlar, köpeklere kulübe yapmışlar
Koyunlar yollarda çok yorulup eziyet çekmişler
Aç susuz kalmışlar, kuzular, analar yollarda ölmüşler
Kimi sakat kalmış, kimi yürüyememiş, köpeklere yem olmuş
Kimini yollarda kaybetmişler, kimini de köylüler çalmış
Köpekler hiç rahat bırakmamış, hem sağından,
Hem solundan saldırmışlar ısırıp yaralamışlar
Çoban nasıl olsa köpekler var, diye hiç aldırmamış
Koyunlar toplanmak istemişler
Köpekler yok öyle şey diye, sürünün içine dalmışlar
Kimini ısırmışlar, kimini yaralayıp: ayaklarından sürümüşler
Kimini dağ taş demeden kovalamışlar
Köpekler sabah uykusundayken; koyunlar toplanmışlar
Mor koyunu baş koyun seçmişler,
Mor koyun bizim sırtımızdan bunlar saltanat sürdürüyorlar
Bakın köpeklerin kulübesine, bakın çobanın çadırına,
Köpeklerin önünde bizim sütümüz, çobanın önünde kavrulmuş et
Hepsi de bizim sırtımızdan; bize de günlerce ot toplamak düşüyor
Adalet bu mu arkadaşlar, bizi dışarıda yatırıyorlar diye haykırmış
Koyunlar can kulağı ile dinleyip hep bir ağızdan haklısın baş koyun demişler
Mor koyun öyleyse düşün peşime deyip
En yüksek kayalıklara doğru yürümüş
Altı yüz koyun onu takip etmiş, yüksek kayalıkların
Başına kadar gelmiş, önden baş koyun atmış kendini
Arkadan bütün koyunlar atlamışlar, cansız bedenleri
Yığılmış üs üste, çoban ağlamış sızlamış, dizlerini dövmüş
Saçlarını yolup ağlayıp; sızlamış,
Ben şimdi köylülere ne diyeceğim, diye düşünmüş
Çoban köye dönmesine dönmüş ama
Köylüler koyun kuzularımız hani diye sormuş
Çoban mahcup; zor zar öldüler diyebilmiş
Köylü kızmış söylenmiş, kimi üstüne yürümüş
Kimi yakasını toplayıp, yumruk atmış
Çobanı yakasından, paçasından tutup
Haydi göster ölülerini diye beraber öldükleri yere gelmişler
O kadar çok kızmışlar ki, çobanı koyunların atladığı kayalıklardan
Atmışlar aşağı, çobanın ölüsü koyunların ölüsüne karışmış
Kimsede yazık oldu çobana dememiş, hatta çok iyi oldu,
Bundan sonra bütün çobanlara ders olsun diyenler bile olmuş
HALİL AYDIN (Sizden biri)
Kayıt Tarihi : 14.1.2015 12:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/14/mor-koyun-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!