sen, bekleyen su, şafağa yakın hala
kıpırtılarınla rüzgar bekleyen şiddetle
bir iç denizin ışığını hapis etmiş
mağarasında gövdenin
- denizini dalgalandıramıyor ay,
çekimsiz yasa –
yolunu arayan bir yer altı damarı
güneşe, ağır ağır akmak için yatağında
her an patlamaya hazır, gece
avuç içine sığdırdığın güneş
- kendini zorlayan zirve –
mor dağlarının ötesinde..
Turgay UçerenKayıt Tarihi : 9.1.2004 12:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Disipliner bilim teriminin şiirde ne işi var dediğim satır...
Başlıkla ilgisini bulamadığım konular.
Tekrar oku emri gelmedi... Bütünlük yok
Başarılar dilerim....
“kendini zorlayan zirve”
bayıldım bu dizeye, sevgili Turgay...daha yukarıya yükselmek için, belki de çıktığı yüksekliği düşürmemek içindir, bilemem ama, gerçekten bayıldım...
her nerede yaşıyorsanız, selam ve sevgiler Mudurnudan...lütfen iyi bak kendine e mi!.:)
kutlayarak...
Şaire yeni çalışmalarında başarılar dilerim.
Dadaizmi de unutmamak gerekir. :)
TÜM YORUMLAR (12)