Mor Dağlar Şiiri - Ahmet Civcik

Mor Dağlar

Gökyüzümüdür gördüğümüz şu mavilik
Dalgalar yaratır beyaz gelinlik
Sessizce ayrıldık yanından
Tarife sığmaz o göl
Komşusudur Tendürek, Süphan
Şehridir Bitlis Erciş, Van.
Göle inen ırmakların
Tarihe yazılmış Şamran ın
Kırk değirmeni döndürdüğü, suların
Kaynağıdır mor dağlar.

Yolların gittiği ova Havasor
O kışları yaşayana sor.
Ovadadır yerimiz yurdumuz
Buralarda geçti ömrümüz,
Her sabah düşünce yola
Sür arabayı uzaktaki dağlara.
Her yamaçta bir duman
Belki köy, belki mezra
Dikbıyık, Cepkenli, Yalınca,
Buralara gider yolların,
Yükünü çeker mor dağlar.

Sırtında gezinir sürüler
Uzaktan anıtlaşır bu heybetli dağlar.
Yakınları yeşildir, uzakları mor dağlar.

Ormanı yok, otu boldur
Sirmosudur peynirimizdeki
En leziz, en güzel tat.
Uçkundur torbamızdaki,
Tadı tarife sığmaz bir hoş
Tako, Trişin tüm yaylalar
Hepsini kucağına toplar,
Ana yüreği gibidir mor dağlar.

Dolaşırız sırtında, gezeriz kayalıklarında
Güneş giderken, gölgeler basar bağrını
Bir hüzün çöker, öksüzce olursun
Yalnız kalınca mor dağlar.

En yükseğinde Karacadağ
Seni aşar katırımız, atımız.
Yoldaşındır senin, kepenekli çobanın
Akdoğanı, Taşlıyazını göremedik kışın
Ne zaman eriyecek bu karın?
Bizim de halimizi sor dağlar.
Seni çok özleriz mor dağlar.