Mor cepken Şiiri - Münire Çevik

Mor
Cepken

Mor cepkeni sardım beline
Kilit vurdum diline
Kına yaktım minik eline
Ah benim Kınalı kuzum
Dertleri sıralı kuzum
Yürekten yaralı kuzum

Belki birgün değişir yazgin
İçinde kalmaz okumak arzun
Gülmesse kader gülmesse bahtın
Sana ait dir gönül tahtim
Doğmadan diktim mor
cepkenini giy kuzum
Anan seni çok sever bil kuzum
Ah benim kinali kuzum
Dertleri sıralı kuzum

Kadın erkek tek imiş
Üflemiş ikiye ayırmış
Kadir mevlam ikisinide kayırmış
Erkeğin kadına üstünlüğü de ne imiş
Doğmadan diktim mor cepkenini
al kuzum
Anan seni çok sever bil kuzum
Ah benim Kınalı kuzum
Dertleri sıralı kuzum

Anadan atadan adet
Bir hal gelirse başına şayet
Sanki kadına eziyet et diye
inmiş bir ayet
Soğuksu katılıirsa pişmiş aşina
Dilin lal sözün alt olursa
Sana diktiğim mor cepkeni giy kuzum
Anan seni çok sever bil kuzum
Ah benim Kınalı kuzum
Dertleri sıralı kuzum

Anan oturur derdine ağlar
Anlamaz ne ölü nede sağlar
Anadolu kızların acısı yürekler dağlar
Kapansın gitsin böyle vakit böyle
çağlar
Söylerler gelinlikler gittin
Kefen ile çık kuzum
Gelinlik te kefende yöreye töreye
kalsın
Baban seni okula salsin
Sözüm geçmez göz ağlar
Ah benim Kınalı kuzum
Dertleri sıralı kuzum
münire çevik