Mor bulutlar Şiiri - Ahmet İspirdoğan 3

Ne günlerdi be usta
Köyümüzde,
Elektriğin olmadığı zamanlardı.
Akşamları, 
Gaz lambasının titrek ışıkları altında,
Cüce kiya'nın 
Misafir odasında toplanırdı köylüler.
Genellikle tarım,
Bağ-bahçe işleri konuşulurdu.
Sonra herkes evine dağılır,
Biz bize kalırdık yapayalınız. 

Bataryalı radyolarımız vardı.
Dostumuz, arkadaşımız, dert ortağımız....
Türk sanat müziği çaldığı zamanlarda,
Dalar dalar giderdik.
Nice hayaller kurardık,
Kimi mutlu, kimi mahzun.
Dertlerimiz hep bu vakitlerde depreşirdi. 

Arkası yarınları sabırsızlıkla beklerdik.
Sanki hikayelerin kahramanları bizlerdik. 

Mektuplar yazardık sevdiklerimize
Hasretle özlemle...
Posta trenleri hep geciktirirdi karşılığını.
Bilmezdi bekleyenin 
Ne çileler çektiğini. 

Mor bulutlar olurdu akşam saatlerinde.
Ben seni beklerdim 
Umutlarımın son seferinde.
Ahmet İSPİRDOĞAN (Eğitimci