Mor Bir Endam Şiiri - Bekir Dalkıç

Kısalır eteği akşam olunca misal.
Kudurur mor bir endam.
Uzun, kıvırcık saçların, dökülür nehir.
Lüleler gözlere misal.

Fır fır tepemizde dönen ay!
Nedamet çadırında karışır gölgeler, kor.
Yetişin derim misal!
Koşarız, kokumuzdur seher yeline karışan.

Bir uçurum düşün misal.
Mor bir endam, dağılır parçam.
Hep bekler orada, üç kuzgun.
İkisi sevinçli, biri üzgün, misal.

Dolapta bozulmuş löp et peeh!
İndirsin dediler akşam büyükler.
Geldik, sokağın başına kalanlar meşk!
Doymuş çoktan bir kediyle birkaç kediler.
Bağırır uzaktan balkonumdaki esvap peeh!

İnmiş yine şişliği gözler
Çürük bir erik gibi kırışık ve mor.
Çekiçler bir sağı bir solu, sırtımda sivrimsi topuklar
Bir kadın çıkar, doğrulur gecenin altından sabah
Kaldırımda uçuşur.