Gazap rüzgarlarında devrildim …
Sana susadı kavrulan yüreğim
Kırıla kırıla paralandı asi sevgim
Sen giderken, bir parçası takıldı bana
Ben parça parça sevdalandım yine sana …
Nadasa yatırılmış bir topraktım
Şimdi çiçekler açtım bağ bozumuna …/…
“Sen olmuşum, sensiz ölürüm”demiştin …
Seni sevdiğimi hiç söylememiştim …
Sensiz inzivaya çekilen kalbim seni sayıklar
Taş duvarları bile eritir içimdeki yangınlar
Bu koca dünya fark etmezken yokluğunu
Ben her zerremde duyumsadım sessiz sokuluşunu
Veda ezgileri çalınırken zaman sahnesinde
Ben sayfaları karıştırdım bugünden geçmişe
Eğer seni kaybetmek bir vebalin kefaretiyse
Razıydım sadece kara gözlerini görmeye …
Aşkını yüreğimden almak bir ibretialemse
Razıydım bana düşen kara gölgenle yürümeye …
Mor bir dünya boyadım sen içinde, şevkle
Geç kalmak istemiyorum, yaşanası mor sevgimize …
Mevlevi dervişi gibi döndüm seninle, meşkle
Ağıtlar yakmak istemiyorum, unutulmayan aşkımızın yüceliğine …
(zümrütümün en sevdiği renge boyadığı mor dünyasından esinlenilmiştir...)
Mucize Kelebek/2006
Neslihan ErginKayıt Tarihi : 27.4.2006 12:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)