Yavaş, yavaş, guruba düşerken gidişin hüznü.
Gün geceye amade, olmak telaşına düşmekte.
Kucakla bütün sevgileri, gülüşün şarkısı çalsın.
Mor akşamlar da, söylenen şarkılar da, mutluluk ararsın.
Sal gitsin içinde ki elemini, hüznün esamesi kalmasın.
Cılız akşamlar üşüşmeden başına, kov suskunluğu gitsin.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta