Çok mutlu olduğunuz zamanlarda da
ağlamak gelir mi içinizden
hani böyle ılık ılık
tüm mücadelenin yorgunluğunu
yanaklarınıza...
Bu duygunun rengi olsaydı
mor olurdu zannımca
Çünkü umutlar maviye,
gözyaşları kırmızıya çalar..
Ve zaman,
tıpkı deniz gibi
kucaklayıp gövdeni
unutturur dalgaların gelgitini..
Uyandığında
neye uğradığını şaşırıp
kendini zaman tünelinde gibi hissedersin.
Sonra yine toplarsın valizini..
İçinde
seni sen yapan
sevdiğin-sevmediğin her şey...
Devam edersin yola
yeni düşler, yeni umutlar, yeni heyecanlar...
Ben Sueda
Dünyaya uçmak için geldim
Güneş fethedene kadar
Bu gökyüzü benim
Kayıt Tarihi : 1.3.2023 00:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!