cam kırıkları parmaklarımı parçalıyor..ve hiçbiri sormuyor kanımın neden eflatun aktığını..ve gözyaşlarımın siyahlığını..çünkü yaşam kadar bende mor günler geçirdim,eflatuna dönüştürdüm biraz beyaz katarak..bi kedinin karanlığını gözyaşı edindim yavaşca zorlaşarak
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Tek kelime ile süper şairimizi kutluyorum..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta