Moonlightsonata Şiiri - Esra Ocak

Moonlightsonata yı dinlemelisin ama
Gözlerini kapatırken
Ve ışık kırılmadan yansımalı yüreğine
Sevginin parıltısını sana hisettirirken
Kardan kolları ağırlaşmış bir çamağacı değil anlatmak istediğim
Kelebeklerin uçuştuğu bir gökyüzüyse kalmadı zaten
İki türlü çarpar kalp biliyorsun
Biri olması gerektiği gibi biri de olmasını istediğin gibi
Ve gözlerine vurur şavkı nabzının ve başarırsın yada öylece kalırsın hayat demektir bu bilirsin
Ama bazen! ...

Birde bir perde olmalı kalbinden gözlerine
Sana gözyaşını ve acıyı getirmeyecek
Sadece nefesini duymalısın ama
Ve ses hissettirmeden fısıldamalı kulaklarına
Bilmediğin bir yer değil sana anlatmak istediğim
Kalplerimizdeyse melodiler kalmadı zaten
Aslında sadece istediğin şeyleri duyarsın biliyorsun
Ve ne olduğunu duymalısın daha gerçeğimi yoksa rüyayımı bulduğunu anlamazken

Moonlightsonatayıdinlemelisin ama
Gözlerini kapatırken

Ve rengini bilmediğin bir bulutun kapısını çaldığında
Küçük bir kutu hediye etmeli sana
Gözyaşlarının saklandığı kimsenin bilmediği anlarda beyaz bir mendile silip atarken
ve geçerken yoldan, başını okşadığın bir çocuk karşılamalı seni bitmesine yakın şarkının kalan son iki ‘’do’’ notasını duymadan önce.

Ve uyanmalısın pencereden sana bakan aksini seyrederken
ama sakın unutma

moonlightsonatayı dinlemelisin
gözlerini açarken