Biraz dumanlıyım,efkarlıyım,aşığım...
tenhalarda kaybolmuşum
bir viyadük altında mahkumum
Monte Carlo gecelerinde yine yorgunum.
Dilencilerle sidik yarışını,
kaybetmiş bir mahluğum.
Buranın geceleri pis kokar
baştan sona pis kokar.
Ben bilirim Monte Carlo,gecelerin ağırdır
karanlığa tutsaktır,yalancıdır.
Paralı kumarbazların peşinde arayıştayım
Monte Carlo gecelerinde,
pusatımı girindim savaştayım.
Biraz da aşığım
adını söyleyemem ben de kalsın
zaten ondan efkarlıyım
Asya da Samuray,Çöl de Bedeviyim
gözlerinde ise bir hiçim...
hiç olmamışım düşüğüm
Monte Carlo gecelerinde
gözden de düşmüşüm
aşığım,efkarlıyım...
Liseyi kırıp okuldan kaçan çocuğum
biraz korkak,birazcık da cesurum
Monte Carlo gecelerin de yine dumanlıyım
benliğimi kaybetmişim,ıslanmışım
dipten sona yağmur kokuyorum.
Monte Carlo, gecelerin ağırdır
ben bilirim,bilirim de
efkarlıyım,
aşığım...
Kayıt Tarihi : 16.11.2015 12:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!