Montana’ya Mektup Şiiri - Alihan Uzunkara

Bilir misin Montana ben aynaları sevmem
Aynalar düşmandır bana
Derler ya aynalar insanların en yakın dostudur
İnanmam asla bunlara

Aynaya bakınca gerçekleri görmeyi sevmem
Yaşlanmayı sevmem mesela
Ölüme bir adım daha atmayı
Ya da korkarım hayatın anlamsızlığından

Kimileri sever aynaları
Barışıktır kendileriyle
Elleriyle kalpleriyle aynadaki yüzleriyle
Ben sevmem kendimi genelde

İnsanları anlamıyorum Montana
Vücutlarını seviyorlar
Etten kemikten olan vücutlarını
Birbirlerinin vücutlarına aşıklar sanki
Anlamıyorum Montana anlayamıyorum

Ben bedenimi sevmem
Kendimle alakalı değil
Kimsenin bedeni umrumda değil
Ben karşımdakinin ruhunu severim
Sevdiğimde de ruhumla severim

İşte böyle Montana
Benim hayatım da bu
Saçmalıklarla dolu
Hayal kırıklıklarıyla dolu