Monstrum (Ucube) Şiiri - Ömer Serdar

sfenks gözlerini açar
kartal pençesi gözlerini
kmerialarla 1* kuşatılmış bir bahar
ucube mevsimidir amonyak kokan sokaklar
damarları kırmızı çiçek
tenleri timsah derisi kızlar
kokanalar, vaktinden önce
büyümeye zorlanan çocuklar
irin kesmiş duvarlara
gözyaşı sebebidirler

tüm savaşlardan türeyen çatışmalar
çekerler kınlarından kanatlarını
pegasus şahlanır cehennemin içine
sönmüş volkanları esirgeyen kireç taşlarına
anaları harpye, gargo, kentauros
durmadan doğururlar kötülüğü

kurtçuklar imparatorluğu
salyamsı dalgalar
metamorfozun sihrini taşır
zamanı gelmeye görsün
oralardan da kelebekler uçacaktır

göksel atımla kalkarım eski italya’ dan 2 *
bir sonraki çağa değin damların üzerinden
zaferse
yaşayarak kazanılır
yaşatmaksa
ölümsüzlük günü

karanlıklar çirkinliği yutar
günler yalnız aydınlıklardır
günler yalnız 'sen'
günler çoğullaşan denizler
günler sonsuzluğa bizler

ardımda kalanlara uçarım ben
dayanılmaz iştahla dörtnala öncekilere
saçlarımda rüzgar ıslığı bir yel
'hataları kendinden öncekiler doğrular'
ezgisini çalmaktadır kıvranarak
ve sfenks gözlerini kapar

*kmeria: mitolojide başı aslan, bedeni keçi, kuyruğu yılan yaratık
*eski italya’da şiirle uğraşanların sembolü olan uçan at (pegasus)