hep aynı acı monotonya
hep aynı
hep aynı kanayış
aynı yerden
aynı saatte
yetmedi
bir de martı çığlıkları esir aldı
sabah körlerini
artık yok üç gün evveli...
beş gün sonrası...
kulaklarımı tırmalıyor
gülüşler şimdilerde
ister bir bebekten olsun
ister tatlı bir çocuktan
yorganımı yastığımı
yakasım var ya benim
ahlar aynı vahlar da monotonya
hep aynı acı monotonya
hep aynı
hep aynı kanayış
aynı yerden
aynı salisede
soluksuz..........
Gökçe Çiçek AteşKayıt Tarihi : 6.10.2009 17:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
zamanın durduğu ve kanamanın başladığı an..
dinmeyen kanamalara da,en iyi ilaçtır zaman,
şimdi bütün sözler avuntusuz ve kanatır seni
öyle bir el uzanır ki birgün,tüm yaralarını saran
.......tebrikler...
zamanın dırduğu o an
derin bir yara gibi şiirin
hiç durmadan kanayan..
7
TÜM YORUMLAR (3)