Yalnızlık tırmanırken omuzlarıma,
Terkisinde terk oluşların en yoğun duyumu;
Benden içresin, yalnızca sen gördün
Hüzünlerin renk sarmalında nasıl boğulduğumu..
Sen gördün yalnızca bir sonlunun,
Sonsuz evren bahçesinde nesıl kaybolduğunu...
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Çok severim bu şiiri:)
Gidenler,
ne çok şiir bıraktılar arkalarında...
Ne çok gözyaşı...
Sevgiyle Sedat..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta