Monolog Şiiri - Mehmet Oral

Önünde ikibüklüm eğiliyor insanlar
İyi geliyorsun
Suçlarını anımsatıyorsun isyan edene
Duraksatıp korkutuyorsun
Yoksulların ekmeğinde gözün
Aç bırakıyorsun
Merhametin taraflı, vaatlerin tutarsız
Bir de inansınlar, güvensinler istiyorsun
Ruhlara üfleyerek yakmışsın cehennemi
Çok hoşsun ya, yakıyorsun
Cennetten bahsediyorsun bir de
Sabırdan, şükürden, doğruluktan...
Ne desem sana şimdi?
Nefesin mi kurusun?
Ateşin mi soğusun?
Bilmesem daha mı güzel olurdu ne?
Bir an için sordum kendime.