Hayat biraz mono gelirdi....
İnsan kedisine alışırken.....
Sonra kalbin bağımsızlık ilanı...
Birşeyler başka şeylere kavuşurken...
Çok sesli bir yalnızlık...
Susanlar suretlerinden silinirken...
Aklım kendine yetmiyor....
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
zaman içinde birbirine yabancılaşanlar duygusallıktan uzaklaşıp
ve mutsuz beraberlik yerine mutlu yaşam monoloğuna dönüş
Tam Şubat'ça dizeler
Tebrikler efendim :))
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta