Monisya' ya Atomi Hisleniş

Kaygının karanlığı yapıştı ıslak kavuşmalara
Sisli bir gitme alfabesinde son harfine kadar ıslandı okuntularım
Kalem ve alem yazamadı yazgımızın suçsuzluğunu
Bir soruda aşk olmak kadar cevapta bilinmek

Her şey nasılın asıllarında sen aslı’yken başladı
bir alageyik avında bir gitme tavında kavlarımı çaldın
ruhun çölünde unutulmuş bir ceylandın
ürkek tavırların avamında bulunulmaza bulguydun
beyaz heceleri kemiştiren tutkunun perisi gibi
perişanlıklar şaşaladın sobelenmiş yalnızlığıma

süslenmiş çekicilikler arasında sana çekimlendim
yuvası olmayan ruh kuşunun gökkumlarında bıraktığı iki yumurtaydık
ilginle kuluçkadan çıktı sevdamız
kurutulmuş anlığımda anlatılmaz bir masalının tılsımında tırstım azizeliğine
ben elaziz bir yanım fırat korkmam aşklardan
akar giderim leyla ve şirinlere...
ordan ders alır sana gelmek için
sanrılarımın pi halinden bir denklem çözülür çözülürüm sana...
ceberrut bir his böler paydaşlığımızı
uzaklar ulur sensizliğe

ateşler yıkar soğuk yanımı
küller süpürür ay kavuşmalarımızı
koşullanmış özlemin depresif anında heykelleşir her halin
sıradan bir sır çıkar,gizem hırlaşır nefsi akıntılarda
beyazlar beyazlaşır arla aralanma arasında vicdan merdiveninde

tırmanıyorsun yılların açlıklarına alil alil
aşkı yeniden doğurtur kahinin leyli annesi
yusuf olurum kuyularında herkes güler
bu aşk doğar yeniden
acı içer acunumuz , gücümüz gücenir keyfimize

sılanın yıldızlarda elektronları var
meçhul atomlarım iç güneyinde
kuzeyden buzullarım depreşir
benden bir sen eser eserim ve son eserimsin
yiğidin yar olduğu yurdun yaryüzünden geldim
kumruların şifa menkıbesini yazdım ermişliğim aşka
kaflarımdaki belkisımsın aç sarayını ,açmışlığını
sana geldim gelmelere geldim geldim işte