Mona Roza'msın Şiiri - Yakup Onat

Tek gerçek sana yandığımdır.
Güzelliğin hasta eyler ey yââr.
Hasretin yüreğimi dağlar.
Göz yaşım aşkın harıyla savrulur.

Saçların yorgun akşamlarda yorgan misali üstümü örter.
O mahcup yüzün beni hüzünlendirir.
Beni sana mahkûm eden, keklik gibi sekişindir.

Kalbimi kanatıyor yokluğun.
Sen de benim Mona'msın.
Heyhat boşuna değil bu ağlayışım.
Fuzuli misal,hasretin bana devadır.

Ben senle varım bi tanem.
Haydi al beni, koynuna bebeğim.
Sana çirkin dediler,
Olsun, ben yine seni sevdim.

Güzelliğe zar atanlara inat.
Sensiz, oksijensiz kalan bir dalgıç,
Karaya çıkıp suyu bulamamış bir balık,
Gemi azıya almış bir serseriyim.

Kelimeler, bir yumak olmuş, oturmuş böğrüme.
Duygular; hallaç pamuğu,çıkaramam seni muhayyileme.

Mayıs 2001