Mona'm Şiiri - Adem Gürcan

Dalıp gidişlerim hep sana, hep sana Mona!
Mazeretisin artık tüm bahanelerimin.
Ben de bir an olsun geliyor muyum aklına?
Sen de beni içten içe seviyor musun Mona?

İlk değil gönlüme düşen bu ateş ama son,
Olsun bu son olsun sözüm söz, sözüm son.
Masanda bulduğun o güller vekilimdir Mona!
Ellerim gül kokacak hep ağzım da anason.

Lale devrine girecek bu yıl gönül bahçen,
Nadasta benim gönlüm ne eken var ne biçen.
Güneş adın değilse de soyadın be Mona!
Bana ışımaman için var mı bir gerekçen?

Aşığım seviyorum diyor cüretkâr gözlerin,
Af diliyor gözlerin için adeta boş sözlerin.
Bir adım at gör bak nasıl koşacağım Mona!
Yoksa hayal mi bana o kuş tüyü dizlerin.

Nushetmek değil niyetim ama ne olur dinle,
Muhabbete girme sakın benden biganelerle.
Gözlerinin dilini bir ben bilirim bir ben Mona!
Gözlerime fısılda dilinin esirini, gözlerinle.