Mona Lisam Şiiri - Abdullah Demirel

Dağ başında açan gelinciksin,
Eğilse de rüzgârda kırılmayan.
Sinende köylerin ezgisi var,
Saçlarında doğduğu yer güneşin,
Her adımında bereketi taşıyan…
Sen benim havam, suyum, toprağım.
Sen benim Mona Lisa’m,
Sen benim Vatanımsın.

Çileler yoğurmuş seni,
Ekili buğdaydan daha eski, daha dirisin.
Güneşin kızıllığında pişmiş kasırga yüreğin.
Bir çırpıda gülüşünle açar bahar,
Bir ağıtınla titrer karanlıklar.
Sen benim yarınlara yazdığım duam.
Sen benim Mona Lisa’m,
Sen benim Vatanımsın.

Saban izleri gibi çizgiler taşır ellerin,
Çocuk büyütür, ekmek yapar, seversin.
Yalnızlığını giyersin bazen hırka diye,
Yine güler, yine yaşar, yine direnirsin.
Çünkü umut doğar, her sabah gülüşünde.
Sen benim bir ömür yoldaşım.
Sen benim Mona Lisa’m,
Sen benim Vatanımsın.

Sokak taşlarında adımların sesisin,
Bağ bozumu şarkı olur yükselirsin,
Akşamları bacalardan tüten duman gibisin.
Sen vazgeçilmez sevgisi gönüllerin,
Kederlerin şefkatli elisin.
Sen yürüdüğüm yol, ulaştığım son duraksın.
Sen benim Mona Lisa’m,
Sen benim Vatanımsın.

Yoksulluğun da yüceliğin de tanığısın,
Eli kınalı düğünlerin,
Körpe çıkmış ağıtların,
Zorlu dayanışmaların kadınısın.
Sırtında döndü Dünya yüzyıllardır,
Hakkını istemedin, sesini çıkarmadın…
Sen benim alın terimdeki ışıksın.
Sen benim Mona Lisa’m,
Sen benim Vatanımsın.

Dağlardan ağırdır omuzlarındaki yük,
Sesin sakin, başın dik.
Bir destanın sessiz kahramanı olsan da
Ne yazıldı adın kitaplara,
Ne yankılandın tarihin sayfalarında.
Bu halk ayaktaysa hâlâ,
Duruyor senin omuzlarında.
Sen benim ölümsüzlük inancım.
Sen benim Mona Lisa’m,
Sen benim Vatanımsın.

Sofran geniş, sözün bir sığınak gibi,
Bağışlamak kadar güzeldir gözlerin.
Dağları, taşları hasedinden çatlatan
Bir insan sevdasıdır içinde beslediklerin.
Sen uykusuz gecelerimin kandili,
Sen yürek çarpıntımın sabahısın.
Sen benim Mona Lisa’m,
Sen benim Vatanımsın.

Seni anlatmak değil sorun
Ama tarihler kadar uzunsun,
Acılar kadar gerçek,
Türküler kadar içlisin.
Adını yinelerim bıkmadan, usanmadan,
Yükselen bir duasın dudaklarımdan.
Sen yaşamımın odak noktasısın.
Sen benim Mona Lisa’m,
Sen benim Vatanımsın.