Mona Lisa Gülüyor Şiiri - Mahmut Turan 2

baretime astığım yorgun bir fenerle,
sorularıma yanıtlar arayıp duruyorum...
etraf zifiri karanlık,
sorular kazık!..
dilimde pavyona düşmüş bir cümle var,
elimde ateş kehribar...
serçe parmağımda bir sapan yarası,
yolumda kesme taşlar...
yanağımda bir rençber bağdaş kurmuş,
ara ara kalkıp geveri değiştiriyor...
bindallı giyinmiş perdeler,
yeni bir gecenin kınasını çevirmekte...
saksıdaki hanımelinde centilmen bir sinek ağzı,
cami avlusunda gayrimüslim bir güvercin sesi...
rüzgâr çalıyor yine,
yaprak oynuyor...
kediler ritim tutuyor patileriyle,
köpekler ön ayaklarıyla alkışlıyor...
yeni doğan ünitesinde nurtopu gibi bir hüzün,
kapıda telaşlı bir bekleyiş...
hayallerim çamura yatmış,
isyanım şaha kalkmış...
mazeretim var,
asabiyim ben!..
değişik değişik küfürler giydiriyorum,
ki hiçbiri yakışmıyor ağzıma...
yok lan,
yok diyorum ne alakaysa!..
Mona Lisa ağlamıyor,
kadın gülüyor resmen!..