Kardelen zamanıydı
Soğuk ve rengi mat bir gecenin sabahında
Kızıl bir avazla düştün avuçlarıma
Sesinde ürkek bir tını
Teninde kelebek kırılganlığı
Kibrit çöpü parmaklarında
Erkenci gelişlerin telaşı
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
