Mona Lisa Şiiri - İsmet Işık

hiç eskimeyen o duruş
hem öteye
hem içe doğru gülümseyen yüz
dünyalar mı sığmış o gözler içine
geçmiş
gelecek
an / iç içe
Mona Lisa

ardındaki yolun yolcusu olanlar
hiç dönmediler geriye
gittikleri yerde kayboldular
her biri zamana gömüldüler
sus pus oldu seni sezenler
görenler bir daha görmek istediler / yüzyıllarca
sen de bütün kadınların göz bebekleri
sıcaklığı
gülüşü
sırrı
Mona Lisa

içre düştüm / kendimden öte düştüm
bir yitikliği yaşadım bir hayli uzun
bütün hüzünlerini sildim içimin
acıları gülüşünle yok ettim
saf haliyle ulaştım aşka
kimse durduramaz artık beni
Mona Lisa

yumsam gözlerimi şu an
hiç uyanmasam şu güzel dünyaya
karanlığım aydınlıktır artık
gözüm arkamda kalmaz
sevdim
sevildim
aşktan geçtim
Mona Lisa