MONA CARA
Ne yapmalı insan
Gözlerine bakmadan dokunmadan
Ve Öyle uzaktan
Uzak dur aydınlığın arkasındaki karanlıktan
Uzak dur seni yanına çeken
O ateşten
Şimdi ne söylüyorsam
Sevdalı çocuklar gibi yeniden
Ne yapsam kabil değil
Kurtulmak için bu dertten
İstersen senin için atan bu yüreği
Şimdi bu alevin içine at
Kaynasın oracıkta alabildiğine
Ama Sen bekle beni
Mona cara
Bekle ki biz olalım
Değmeden de bedenine
Bekle ki bir olalım
Hem bu da öyle
az bir şey değil ki
Mona cara
Gözlerini ört
Gözlerini gözlerimle ört
Ört ki başka gözler görmesin
Yalnızca ben olayım
Bürünüp iki sevda arasına
Tam da oracıkta atan
Bir kalp gibi yanayım
O ateşte
Güzel mona cara
Gözleri baldan tatlı
Saçları altın sarısı
Tertemiz sevdim seni öylece
Mona cara
Haydi haykıralım
Haykıralım içince
Ya da hiç içmeyince
Haykıralım ki
Kimse girmesin cennetimize..
Ufuk DOĞANGÜL
Kayıt Tarihi : 9.7.2022 01:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Doğangül 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/07/09/mona-cara.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!