MOLLA MUHAMMED
Aşireti; Rışvan’ın has kolu Atmalı,
Bu kolu da Beğdili boyuna katmalı.
Oymağının sorarsan adını, Kabalar,
Artık Molla Muhammed’im rahat yatmalı…
Lakabı idi Molla, adı ise Mehmet,
Vatanı yurdu için çekti çokça zahmet.
Sahip çıktılar o’na bütün akrabalar,
Yüce yaratan eylesin o’na,bol rahmet…
Köyüdür; Pazarcık’ta Yukarı Höcüklü,
Katırlar ve atları bolca silah yüklü,
Vatana çökmüştü fırsatçı akbabalar,
Mezrası; Elif, merkezi iseHöcüklü…
Yaşıyordu o, Karadağ’da kara taşta,
Karadağ’ın kuzey ucundaki bir kaşta,
Ekin biçer, harman savururdu yabalar,
Gece-gündüz çalışırdı, karda ve kışta…
Dertler eksik olmuyordu yükümlü başta,
Bir “Bey” seçilmişti Muhammed’im,genç yaşta,
Ardına düşmüştü obadan akrabalar,
Zafere yürüdü Molla’m, ilkin Maraş’ta…
Katılan da olmuştu, civar köylerden,
Yedeğe de almışlardı bazı taylardan,
Kışın sırtlara geçirilmişti abalar,
Selamlar da gelmişti bazı beylerden…
Kara Molla’m, bir bilseniz nasıl çabalar,
Sizlerle övünür durur ana, babalar,
Sizlere imrenir etraf, diğer obalar…
Yürüyün koç yiğitlerim, haydi Kabalar,
Şehit,verdi Araplı,Çatallı, Mahmatlı.
İyice boşalmıştı Haraba, Bozatlı,
Arkasındaydı, çeteci,yiğit Kabalar,
Baştaydı o Kara Molla; pusatlı, atlı,
Babası Mamo’nun namıydı “Karayılan”,
Molla’ydı, bu lakabı babasından alan,
Anası Ayşe, kardeş Şüro çok çabalar,
O’ydu, kızı Elif’e son gün haber salan…
Batur Nafiz Tançağlar
Nafi Çağlar Mahmatlı
31 Ekim 2008 Cuma 18:18
Kocasinan/Bahçelievler/İstanbul
Kayıt Tarihi : 9.9.2011 17:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!