Masadaki ağırlığımız artıyor içtikçe
Su, kaldırıyor olanca gücüyle aklımıza yatmayan uykuları uykusundan.
Kağıttan gemiler yapıyoruz
Kağıttan bile olmayan kaleleri korumak için.
İşte biz buna; kütlesel varlığın, iddia ettiğimiz yoğun yokluk hissiyle çelişmesi diyoruz ki,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta