Eski defterlere eski sevdalar yapışmış…
Sayfa uçları kırık, altları çizilmiş ben cümleleri…
Kırık dökük bir yalnızlık…
Mürekkebi uçuşmuş satırlar, anılara kalmış cümleler, tarifler hep yalnızlığa dahil, hep kaçışlara, hep kayboluşlara hep de unutamamaya dahil cümleler isyan ediyor…
Yürek kırıklıkları ve hayâl bozuklukları…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
