Mola Şiiri - Sabahattin Kayış

"
bir ağaç gölgesine oturmuş
kekiklerin kokusunu içime çekerken
adını bilmediğim bir böceğe
takılmış duygularım
arıların vızıltısı vokal yaparken
rüzgarın sesine
şekilden şekile bulutlar
mavinin ötesinde..
safran çiçekleri el sallıyor..
bana bakıyor sırt çantam
kalk gidelim der gibi..

bedenimden akarak
susuzluktan yarılmış toprağa
karışırken terim
güneşi ardımda bırakıp
gölgemi takip ediyorum

sensizlikten söz etmedim daha…