Yolculukta, araba durur, iner yolcular;
İki ev arasında macera böylece başlar,
Atlar yoldan ve kırbaçtan serseme dönmüş,
Gözü yorulmuş, vücutları uyuşmuş.
Ve işte âniden leylaklarla çevrili,
Sessiz ve yeşil, ıslak bir vadi,
Kavakların arasında bir dere mırıldar,
Yol ve yolun gürültüsü unutulmaya başlar!
Ota uzanırsın ve duyarsın huzuru,
Dinlenirken sarhoş eder otun kokusu
Ve bir şey düşünmeden bakarsın havaya…!
Heyhat! Bir ses bağırır : “Beyler, arabaya! “
Gérard de Nerval (1808-1855)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 14.5.2019 20:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!