Pierre Reverdy’nin anısına
Geldiler:
bir kaç kuş
ve siyah bir düşünce.
Ağaçların mırıltısı,
trenlerin ve motorların mırıltısı,
şu an geliyor mu gidiyor mu?
Gülüşün sessizliği
deler inleyişi ve gülüşü,
batırır mızrağını
derine kayaların kayasında çığlığa.
Güneş-yürek, çarpan kaya,
meyveye dönüşen kan kaya:
yaralar acısız açılır,
benzesen hayatım akar gider.
Octavio Paz
Türkçe’ye çeviren: İsmail Aksoy
Kayıt Tarihi : 12.11.2005 02:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!