Modernizm,deli gömleği insan üzerinde.
Özgürlük vadeden köle taciri.
Peşinden koşturtan paralı büyücü.
Kartlar, borçlar,krediler…
Bitip tükenmeyen sonsuz arzular.
Özgürlük hapishanesinde tutsak,
Bencillik denizinde yüzüyor insanlar.
Geziyor insanlık vadisinde kurtlar.
Emiyor kanları yarasalar.
Yem oluyor çakallara Aslanlar!
Kopmuş toplumun halkaları.
Çiğneniyor medeniyetin metal ağzında.
Aileler fert, evler olmuş otel.
Doğanın sesine kapalı kulaklar
Ağızlar mühürlü, dostlar ırak.
Sıhhat tükendi, mutluluk bitti.
Bedenler bitik, gönüller duygusuz makine
Para, akılları kirleten çamur.
Makam, damarlarda gezinen zehir.
Menfaat hayalleri süsleyen büyü.
Kalpler, katı taş; kanlar, çağlayan
Modernizmin karanlık ülkesi.
Gönülsüz robotların avmsi.
Ey beşeriyetini kaybetmiş adam!
Ölüm takipçi gölgen.
Vur baltayı modernizmin putuna.
Kırılsın başlar, yerlere serilsin.
Güneş ol, afaklar aydınlansın.
Yeşersin insanlık, canlansın medeniyet.
25.03.2015/Adana
Hayrullah GülsünKayıt Tarihi : 1.5.2015 07:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!