Modern Tasavvur Şiiri - Recep Uluçay

Kentin çocukluğuna hıncahınç bir yürüyüş
Acının kapılarına zorlu bir omuz gerek
Dudaklar dudaklarda öylesine uyumuş
Avutamaz bilirim seni bu hoyrat yürek

Eller ki rüyalarımı sırma sırma dokumuş
Geceyi kabuğundan usul usul bilerek
Soymalıyım çünkü ruhum tenime bunu buyurmuş
Örmeliyim yazgımı geceye ilmek ilmek

Gördüm ve tattım yokluk denen ülkeyi
Kulaklarım şehrin surları kadar sağır
O hengâme, o vahşet duyulamaz ne iyi
Durma haydi durma çatlarcasına bağır

Bankaların avlusuna terk edilmiş gibi
Kentlerden payımıza çağdaş yetimlik kalır
Kalbimi parça parça kemiriyor sanki
Zaman denen cellat; yavaş yavaş, ağır…

Çeklerden, senetlerden, o modern olurlardan
İğrenir oldu artık sayfalar ve kalem
Geçmez olmuş kuşlar şehrin balkonlarından
İzin verin bir parça gece geçsin madem